Dag 01: Budel - San Francisco

Om 4 uur ging m'n wekker. Ik bleef nog liggen maar na een minuutje sprong ik uit m'n bed want toen pas drong het tot me door dat we vandaag zouden vertrekken op vakantie! Ik was toch nog wel moe maar dat is ook niet zo gek als je maar 3,5 uur geslapen hebt. Na het douchen voelde ik me al een stuk beter. Jeroen was ondertussen ook opgestaan. We ontbeten, inspecteerden of alles uit was en alles op slot was en rond kwart voor 6 vertrokken we naar m'n ouders die ons naar het vliegveld in Brussel zouden brengen. Toen we bij m'n ouders wilden vertrekken besefte Jeroen dat hij zijn snoepjes tegen de hyperventielatie was vergeten. Dus we reden weer terug naar huis. We liepen een vertraging van een half uur op wat achteraf helemaal niet erg was want we zijn niet in tijdsnood geraakt. Onderweg hebben we nog een lange file omzeild door de juiste rijbaan te kiezen tijdens de wegwerkzaamheden.

Iets na achten waren we op Zaventem (vliegveld Brussel). Daar hadden we ook weer een meevaller. We hadden thuis al ingecheckt en er stond maar 1 wachtende voor ons. De rij langs ons was kei lang en volgens mij was de wachttijd daar wel een uur. Na het inchecken gingen we op zoek naar een eetgelegenheid, daar aten we een goed ontbijtje en daarna vertrokken we richting ons vliegtuig. We zagen op de borden dat we een uur vertraging hadden en dat we om 11 uur zouden vertrekken. Dat zou betekenen dat we maar een uur de tijd zouden hebben om over te stappen in New York. Echt zorgen maakte ik me niet maar we hadden wel besloten dat we stevig door zouden lopen om zo snel mogenlijk door de douane te gaan in Amerika.

De vliegreis was erg prettig en we hebben ons niet verveeld met onze iPods vol met films en series. Om 13:00 kwamen we aan in New York en dat was maar 10 minuten later dan de normale aankomsttijd. Toen we uit het vliegtuig stapten zette Jeroen en een stevige looppas in en ik moest echt achter hem aanrennen. We moesten een heel stuk lopen tot de douane en we hadden veel mensen ingehaald. Er was bijna geen wachtrij bij de douane dus 10 minuten later waren we er al doorheen. Ik moest nog steeds bijkomen van het rennen, hahahaha.

We haalden snel de koffers op en checkten die weer in voor de volgende vlucht. Dit moet altijd als je Amerika binnenkomt. Het is wel eenmalig want op de terugweg hoeft dat niet.

We gingen nadat we de koffers hadden afgeleverd, kijken naar welke gate we moesten. Nu bleek dat het vliegtuig ook een uur vertaging had. We hadden dus weer voor niks gerend naar de douane. Maar het had wel weer een voordeel dat we lekker konden gaan eten. Na het eten gingen we naar onze gate om te wachten voor vertrek. We vertrokken uiteindelijk 1,5 uur later om half 5. Deze vliegreis was niet zo prettig voor mij want ik had ontzettende buikpijn gekregen. Na 2 paracetamollen was de ergste pijn wel verholpen maar het was niet prettig. Tijdens deze reis hebben we veel geslapen. Ik heb nog wel wat foto's gemaakt uit het vliegtuigraam van het Sierra Nevada gebergte en van San Francisco.





Rond 8 uur zijn we geland en toen gingen we onze huurauto ophalen. We hebben weer een superwagen gekregen. Deze keer geen sportwagen maar een midsize SUV een Ford Escape. Een leuk detail is dat we onze iPod kunnen bedienen via de radio, foto's volgen nog.
Om 9 uur kwamen we aan bij ons hotel. We hebben deze keer voor een hotel gekozen bij het vliegveld omdat we San Francisco op het einde van onze vakantie bezoeken en omdat we niet zover wilden rijden als we aankwamen op het vliegveld. We hebben nog gegeten in het hotel en om 23:00 gingen we slapen.


  • Terug naar boven


  • Dag 02: San Francisco - San Luis Obispo

    Om 5 uur werden we wakker. Ik was er zelfs verbaast over dat ik de eerste nacht toch nog zolang heb kunnen uitslapen. Nadat ik het verslag had geplaatst en we ons hadden opgefrist, wilden we gaan ontbijten. Ik deed nog even snel de gordijnen open en we hadden zonder het te weten een heel mooi uitzicht.


    Toen vertrokken we naar de ontbijtzaal. Ik had, toen ik deze hotelkamer boekte, gelezen dat we ook op onze verdieping konden ontbijten maar we zagen niet meteen iets wat op een ontbijtzaal leek. Toen zag Jeroen een plaat op de deur met breakfast. We deden onze sleutelkaart in dat slot en we konden naar binnen. Het was een soort loungeruimte, ook met tafels en stoelen en met hetzelfde uitzicht als onze hotelkamer. Het ontbijt was een buffet met lekker eten.

    Na het eten gingen we terug naar onze kamer, we pakten onze spullen en rond 8 uur vertrokken we. De eerste 2 uurtjes reden we over de snelweg en het was druk op de weg, dat was niet zo leuk. Daarna werd het steeds rustiger op de weg en dat vonden we wel leuker rijden. Na 2 uurtjes reden we over de HWY 1 langs de kust en we hadden na de derde keer de HWY 1 te rijden, nog steeds de neiging om bij elke hoek te stoppen om nog een mooiere foto te maken van de omgeving (dat is ook te zien in het fotoalbum van deze dag. We kunnen bijna niet kiezen wat de leukste foto's zijn)



    Rond half 12 waren we gestopt bij een restaurantje in de Big Sur. Hier hebben we de vorige 2 keren ook gegeten maar deze keer vond ik mijn eten niet zo lekker en ze hadden verder maar weinig keus. De omgeving van het restaurant was wel mooi



    Na het eten reden we weer verder en we stopten regelmatig om van het uitzicht te genieten. Aan het einde van die scenic route, rij je weer op vlak land. Je komt dan langs een stuk gereden waar heel veel zee olifanten liggen. Je kan die beesten daar van heel dicht bij fotograferen. Het zijn hele grappige beesten. Ze liggen lekker te zonnen en zich vol te gooien met zand. Soms zie je er eentje de zee inkruipen en dat is het wel zo'n beetje wat ze doen.



    Na de Zee olifanten, reden we rechtstreeks naar ons volgende hotel, de Madonna Inn. We hadden hier best een hoge verwachting van en we zijn niet teleurgesteld, het is een geweldig hotel. Als je binnenrijd met de auto dan zou je denken dat je in de Efteling bent. We hadden een Rockroom besteld, een kamer met rotsen en een waterval als Douche. We hebben denk ik toch wel een van de gaafste kamers, de Bridalfalls room, compleet met een watervaldouche!










    Om half 7 vertrokken we naar het restaurant om een hapje te gaan eten. Het restaurant is helemaal geweldig. Het is zo over de top met al dat roze en kitsch maar het is zo leuk gedaan!



    Na het eten vertrokken we weer naar onze kamer om  te relaxen. Ik ben begonnen aan het verslag en Jeroen heeft ondertussen nog wat tv gekeken en een dikke zwarte spin vermoord op de wc. Nu ligt hij te slapen en ik ga ook zo slapen (als ik nog naar de badkamer durf, hahaha)



  • Terug naar boven






  • Dag 03: San Luis Obispo - Yucca Valley

    Om 5 uur werden we wakker. We gingen ons op het gemakje klaarmaken en om half 7 reden we naar de Denny's om te gaan ontbijten. Toen we bij Denny's aankwamen stonden er bijna geen auto's en we dachten dat die nog dicht was om half 7 s'morgens. Jeroen ging toch even kijken en het was gewoon open. Toen we binnen waren zagen we dat die Denny's 24 uur open was. We hebben daar een stevig ontbijt gegeten en het was heerlijk. Na het eten reden we weer terug naar de Madonna Inn om onze koffers op te halen. Rond 8 uur reden we weg en meteen kregen we de melding dat het oliepeil te laag was. We hadden sinds onze vorige Amerika vakantie wel ervaring met een laag oliepeil. We reden naar een benzinestation en we keken in de handleiding van de auto hoe en wat we moesten doen en we kochten olie. Nadat we erachter waren gekomen hoe de motorkap open moest, ging het olie bijvullen verder wel goed.



    Na het bijvullen van de olie reden we verder richting Figueroa Mountain Road 5225 in Los Olivos. Nu vragen jullie je natuurlijk af wat daar te zien is. Het is het adres van Neverland Ranche, waar Michael Jackson heeft gewoond. We reden de straat van Michael Jackson in en na een tijdje kwamen we een paar kalkoenen tegen die op de weg liepen. Die moesten we natuurlijk ook op de foto zetten.



    We reden weer verder en ogeveer 2 km verder zou Neverland liggen volgens de TomTom. Toen we bij het eindpunt aankwamen zagen we alleen maar velden en wat heuvels. Er  begon daar wel een hekwerk maar het was zo'n hekwerk wat je gebruikt voor een paardenwei, ik had me een zwaarder hekwerk voorgesteld. We besloten om de weg te blijven volgen want misschien kwamen we wel bij de ingangspoort uit. We reden een paar km langs dat hekwerk af en er stond af en toe dat je het land niet mag betreden en dat je er niet mag jagen maar verder zag je niks. We kwamen na een tijdje wel bij een poort(je). We dachten dat we echt verkeerd zaten want zo hadden we het ons niet voorgesteld. We hebben toch maar een foto gemaakt van die ingang en dan zou ik, als we in ons hotel waren wel even op Google Earth kijken of het nou Neverland was. Ik heb het ondertussen opgezocht en het is de ingang van Neverland!



    Het is een beetje een tegenvaller want je ziet daar helemaal niks (wat eigenlijk ook wel weer te begrijpen is) maar ik vind het toch wel leuk dat we er geweest zijn!

    Toen reden we verder naar Solvang. Dit is een Deens stadje. Het is een erg toeristisch stadje met allemaal Deense gebouwen, winkeltjes en souveniertjes. Je kan het wel een beetje vergelijken met Volendam, qua sfeer. We hebben een rondje door het stadje gewandeld.



    We hadden het vrij snel gezien en we vertrokken naar ons volgende hotel. Dat was nog een heel stuk rijden. Onderweg reden we nog een stukje langs de zee en ik heb een dolfijn gezien maar helaas heb ik er geen foto van. We hebben onderweg ook nog gegeten bij Denny's en Ik heb nog foto's gemaakt van het windmolenpark bij Palm springs. Dat waren echt veel windmolens. Ik denk dat er wel 1000 van die windmolens stonden. Helaas kan Jeroen die foto nu niet op de laptop zetten, dat moeten we thuis doen.

    Rond 4 uur waren we bij ons hotel. Ik ben uitgebreid gaan badderen en daarna besloten we om eten te gaan halen. Ik wilde wel iets van de Mac Donalds en toen we daar aan kwamen zagen we een Applebees liggen. We besloten meteen om daar te gaan eten. Ik had m'n camping smoking aan want ik dacht dat we even door de Mac drive reden om eten te gaan halen. Dus ik zat niet echt op m'n gemak bij de Aplebees, hahaha.

    Na het eten reden we weer naar ons hotel en de rest van de avond hebben we gerelaxt want we zijn toch wel vroeg moe. Jeroen ligt sinds half 9 te slapen en ik ga ook zo slapen (het is hier nu 20:45)



  • Terug naar boven



  • Dag 04: Yucca Valley - Las Vegas

     We werden vandaag alweer wat later wakken, om 6 uur stonden we op. Een half uurtje later gingen we ontbijten in het hotel en om half 8 vertrokken we naar Joshua Tree NP. We kwamen daar iets voor 8 uur aan en de parkranger was net bezig het park te openen.


    We lieten onze Nationale Parkpas van vorig jaar zien (die is nog 1 maand geldig) en we konden doorrijden. We gingen bij het eerste stoppunt meteen een kleine wandeling van 1,5 km maken. Toen we uit de wagen stapten was het al best warm dus we smeerden ons toch maar in met zonnebrandcreme. Het was een leuke wandeling met soms een klim over rotsen, zo konden we al een klein beetje oefenen voor de Wave, die we volgende week gaan lopen.



    Tijdens de wandeling zagen we catussen en veel hagedisjes



    Na de wandeling vertrokken we naar het volgende stoppunt, dit was de Keys View. Hier had je een heel mooi overzicht. Je zag daar het stadje Palm Springs liggen en in dat dal ligt ook de San Andreas Breuk. Die breuk loopt door tot San Francisco en als die breuk wat begint de schuiven dan krijg je een aardbeving.


    Toen reden we verder naar de Skull Rock, het lijkt echt op een doodshoofd.


    Toen reden we weer verder naar de Cholla Cactus Garden en daar hebben we ook een rondje gewandeld. We mochten de Cactussen niet aanraken want ze waren giftig. Het zijn wel mooie Cactussen.



    Na de wandeling tussen de cactussen besloten we om Richting Valley of Fire te rijden. Dit State Park ligt bij Las Vegas in de buurt. Het was eigenlijk de bedoeling om dat park morgen te bezoeken maar we hebben besloten dat we morgen niet veel willen rijden, alleen naar een winkelcentrum ofzo....
    We zijn nog wel gestopt bij het visitorcenter van Joshua Tree NP en daar hebben we nog een stempel gehaald voor mijn NP parken paspoort en we hebben een sticker voor de koffer gekocht. En toen vertrokken we echt richting Valley of Fire. Deze autorit duurde 5 uurtjes en onderweg kwamen we bij een grote zoutvlakte.


    We kwamen een Coyote tegen, op de onderstaande foto zie je hem ergens in het midden van de foto.


    En we stopten onderweg ook nog even om bij de Mad greek te eten, waar we veel te veel besteld hadden (maar wel lekker!).


    Toen kwamen we om 4 uur eindelijk bij de Valley of Fire aan. De Parkranger was net alles aan het sluiten maar we konden gelukkig nog doorrijden.

    Het is een heel mooi park. Tussen de bruinachtige woestijnbergen, liggen Vuurrode rotsen. Helaas hebben we het park veel te snel bekeken omdat we voor het donker in las Vegas wilden zijn. Dus we hebben niet alles gezien. Ik wilde wel een foto van de Elephant Rock. Daarvoor moest je een stukje lopen. Er liepen een paar vage mensen voor ons en die waren we aan het volgen. Maar die liepen niet meer op het pad. We waren aan het twijfelen wat we moesten doen en toen wees 1 van die vage mensen de Elephantrock aan. Toen ik het rotsje zag had ik me er wel iets groters bij voorgesteld.


    Toen we de foto gemaakt hadden, liepen we terug naar de auto en we besloten om richting Vegas te rijden. We reden weg en toen zag ik een jongen foto's maken. Ik keek die richting op waarvan hij foto's maakte en toen zag ik de echte elephant rock. We parkeerde de wagen langs de weg en Jeroen ging snel even foto's maken van die rots.


    Daarna reden we richting Las Vegas en we kwamen om half 7 aan bij ons hotel. We zitten nu in het Excalibur hotel. We hebben hier al ooit gelogeerd en dat was ons goed bevallen. We hebben nu weer een fijne kamer.

    Nadat we ons hadden geïnstalleerd, gingen we beneden wat eten halen bij de afhaalwok en we aten ons eten op de hotelkamer op. Tijdens het schrijven van dit verslag is Jeroen gaan Black Jack`en en hij heeft 50 dollar verloren in weinig tijd want hij was snel weer terug, hahahaha.




  • Terug naar boven





  • Dag 05: Las Vegas

    Om 6 uur werd Jeroen eens voor de verandering eerder wakker dan ik. We maakten ons klaar om naar het buffet te gaan van het Excalibur hotel. Dat ging om 7 uur open. Wij proberen altijd om zo vroeg mogelijk naar een buffet te gaan want anders kun je lang in de rij aansluiten en daar hebben we geen zin in. We waren snel klaar met eten want het was helemaal niet zo lekker. We gingen terug naar onze hotelkamer waar we gingen wachten tot het outletcenter openging. Deze gaat om 10 uur open dus we hadden 2,5 uur om wat te relaxen. We keken ook wat we deze dag verder nog gingen doen want dat wisten we niet goed. ik kreeg ook nog een mega inzinking dus toen we om 10 uur vertrokken naar het outletcenter ging ik met frisse tegenzin.

    Toen we bij het outletcenter waren had ik vrij snel nieuwe schoenen gevonden dus m'n dag was al geslaagd. Ik heb nog vanalles gekocht en Jeroen heeft ook nog een paar kleren gekocht. We moesten zelfs een keer naar de auto lopen om onze tassen te lozen. 3 uurtjes later kwamen we bepakt met kledingtassen aan in onze hotelkamer.



    Rond 1 uur vertrokken we richting Ceasars Palace, want daar was een brillenzaak waar Jeroen een zonnebril wou passen. Onze eindbestemmig was de Wynn hotel & casino waar we kaartjes gingen kopen voor een show.

    Onderweg kwamen we langs de nieuwe hotels gelopen en er is heel wat verandererd sinds vorig jaar. Toen was het nog een bouwput


    Toen waren we eindelijk aangekomen bij de brillenwinkel. Jeroen heeft z'n zonnebril gepast en na wat aanpassingen aan die bril heeft hij die bril gekocht. Ik ben nu blij want nu heb ik ook een zonnebril, Jeroen z'n oude zonnebril.

    Toen liepen we weer verder naar de Wynn. Dit hotel ligt helemaal aan de andere kant van de strip dus dat is nog een eindje wandelen (goede oefening voor de Wave) We kwamen daar ongeveer om 3 uur aan. We kochten tickets voor de Show Le Reve. We hadden Vip tickets gekocht en we kregen daar een pasje bij zodat we bij de show en bij alle restaurants van The Wynn, voorrang kregen. Dus geen lange rijen voor ons!

    We besloten om terug naar ons hotel te gaan om een hapje te gaan eten en ons klaar te maken voor een avondje uit. Toen zagen we het buffet van The Wynn. Toen we daar stonden te kijken of we bij dat buffet zouden eten, zei een man die langs ons stond, tegen ons dat we dat zeker moetsen doen, hij had nergens zo lekker gegeten. Dus we besloten om bij dat buffet te gaan eten. Nou we hebben gesmuld! Ze hadden een sushibar, allemaal soorten vis zoals de grote krabpoten, zelfs Jeroen at dat.


    Ze hadden ook een italiaanse hoek met allemaal pasta's en ook een gedeelte met vlees enzo.
    Na het eten was het half 5 en we besloten met de taxi terug te gaan want dat haalden we nooit te voet naar ons hotel. We zaten bij een taxichauffeur in de auto die vertelde dat hij van New York via Miami hier in Vegas terecht was gekomen voor The American Dream. Maar als taxichauffeur werken was ook geen vetpot. Vooral de laatste 2 jaar was het bezoekeraantal duidelijk minder in Vegas.

    10 minuten later waren we bij ons hotel en ik ging douchen. Om kwart voor 6 vertrokken we naar MGM Grand hotel om daar de monorail richting Wynn te pakken. We hebben er een uur over gedaan om bij de Wynn te komen. Voor een enkeltje monorail waren we net zo duur uit als een taxi. Dus we weten het voortaan wel wat we doen.

    Le Reve is een show vol acrobatiek en dans. Het is zoiets als Cirque du Soleil. In het midden is het podium. Het publiek zit dus rond het podium. Het podium veranderde steeds, dan was het een waterbak en dan was het een gewoon podium met verdiepingen. Er kwamen mensen vanuit de lucht naar beneden gevallen in het water. Er waren veel acrobatische stunts in de lucht, in het water en een geweldige lichtshow. Het was in een woord geweldig!

    Klik hier voor een filmpje van Le Reve

    Wij hadden Vip tickets gekocht en dat hield in dat we in de bovenste ring zaten met brede stoelen, een prive tafeltje, veel beenruimte en een tv schermpje zodat we konden zien wat er zich onder water, in de lucht en achter de schermen afspeelde. We kregen een fles champagne, bon bon's, aardbeien en prive bediening die maar champagne bleef bijvullen. Toen de show bijna afgelopen was, vroeg de serveerster of we een nieuwe fles champage wilden maar dat hebben we niet gedaan. ik had hem al aardig hangen. We zijn teruggelopen naar ons hotel. En zoals elk jaar heb ik weer mijn voeten opgelopen door m'n slippers. Ik heb de halve Las Vegas strip op blote voeten gelopen. 1,5 uur later waren we in ons hotel. We gingen vrij snel slapen




  • Terug naar boven





  • Dag 06: Las Vegas - Monument Valley

    Om kwart over 6 stond Jeroen op, ik had wat meer moeite om op te staan maar ik had gelukkig geen last van een kater. Iets over 7 vertrokken we naar het Luxor om te gaan ontbijten bij het buffet. Dit buffet was lekkerder dan bij het Excalibur hotel maar volgens mij zijn er nog vele betere ontbijtbuffetten te vinden in Vegas.

    Toen we weer in onze kamer waren pakten we snel onze spullen in en rond 8 uur vertrokken we uit ons hotel. We vertrokken zo vroeg omdat we een lange rijdag voor de boeg hadden. En we wilden ruim op tijd in Monument Valley aankomen om te genieten van het mooie uitzicht.
    De eerste 2 uurtjes van de autorit heb ik veel geslapen in de auto ik kon mijn ogen niet openhouden. Bij het plaatsje St George maakten we een tankstop. Jeroen moest bij andere tankstations steeds naar binnen lopen met de credicard omdat die het niet deed met onze postcode maar nu gebruikte hij de Beverly Hills postcode 90210 en dat werkte!

    Toen reden we weer verder. De TomTom gaf een andere weg aan dan wat we wilden rijden. De weg die wij wilden rijden was misschien wat langer maar dan reden we door Zion NP en dat is natuurlijk een veel mooier uitzicht.





    Toen we het park uitreden, reden we verder richting Page. Toen we bij Page aankwamen reden we over een dam. Dit is de Glen Canyon dam en dat was wel eenn mooie omgeving. Dus we zijn even gestopt om een hapje te gaan eten bij Dennys en daarna hebben we foto's gemaakt bij een view point.





    We waren ondertussen wel helemaal gaar van het rijden dus we waren blij toen we 2 uurtjes later (rond 6 uur) bij Monument Valley aankwamen. We overnachten hier in het enige hotel wat Monument Valley heeft. Ik kan het iedereen aanraden om hier te overnachten. Alle kamers hebben een balkon met uitzicht op de valley en dat is helemaal geweldig!





    We zijn nog wat gaan eten in het hotel en daarna hebben we genoten van het uitzicht tot het donker werd. Nu ga ik slapen want morgen weer vroeg uit bed voor zonsopgang te fotograferen!



  • Terug naar boven



  • Dag 07: Monument Valley - Moab

    Om half 6 ging de wekker. Volgens mij hadden we heel het hotel wakker gemaakt want die wekker maakte toch een kabaal. Jeroen zei dat het nog geen zonsopgang was. Ik ging toch effe kijken en we zagen al een streepje licht aan de horizon


    We hebben lekker op het balkon gezeten en genoten van de zonsopkomst. Overal langs ons en onder ons hoorden we klik, klik ,klik. Ik denk dat bijna iedereen was opgestaan om foto's te maken. We hebben veel foto's gemaakt en dat zie je wel in het fotoalbum. We konden bijna niet kiezen welke de mooiste foto's waren dus hebben we alle mooie foto's maar geplaatst.




    Om 7 uur gingen we ontbijten. We waren net op tijd want daarna stroomde het restaurant helemaal vol met hongerige mensen. Het was een ontbijtbuffet en we hebben goed gegeten.
    Rond half 9 vertrokken we uit het hotel. We vertrokken richting Goosenecks SP. Maar ik moest toch nog een laatste foto maken van Monument Valley.



    3 kwartier later kwamen we aan bij Goosenecks State Park. Dit is een mooi uitkijkpunt


    Daarna reden we verder naar de Moki Dugway. Dit is een weg die best stijl een berg oploopt. Als je naar die berg rijd, dan zie je die weg niet meteen, dus het lijkt net alsof je tegen een muur aanrijd.



    Toen we de berg opreden vonden we dat best wel eng. Ik had soms best een rottig gevoel in m'n buik als we langs de afgrond reden. Vooral als we een tegenligger tegenkwamen (er reden niet veel mensen en we zijn maar 3 auto's tegengekomen).


    Toen we boven waren, reden we naar Muley Point. Ik had gelezen dat het een mooi uitkijkpunt was en dat was het ook.



    Toen reden we weer terug naar beneden bij de Moki Dugway en deze keer was het minder eng. Dit is het uitzicht bovenop de berg bij de Moki Dugway.


    Op de foto hierboven zie je een zandweg naar links gaan en toen we weer beneden waren zijn we die zandweg ingegaan. Dit is de weg van de Valley of the Gods. Je kan het vergelijken met Monument Valley alleen minder mooi (vinden wij). Het is wel gratis en er zijn minder mensen dus dat  is wel fijn.

    Toen we weer op de harde weg kwamen, zijn we verder gereden richting Moab. Onze navigator was ook weer eens vastgelopen maar gelukkig kon Jeroen hem resetten. Zo'n 60 km voor Moab stond een bord om naar Canyonlands NP te gaan. We besloten dat te doen en dan hadden we in de planning om via dat park naar Moab te rijden. Toen we na 60 KM eindelijk het park bereikte, kregen we een overzichtskaart en het bleek dat je niet door het park naar Moab kan rijden. Bij Moab heb je ook een ingang maar die wegen kruisen elkaar niet. Dus zat er niks anders op om na ons bezoek aan het park weer dezelfde weg terug te rijden.

    Wij zaten in het Needles district van Canyonlands NP. We hebben niet alles bekeken maar wat we gezien hebben was wel mooi. Volgens mij is dat park best een woest gebied. Er zijn niet veel geasfalteerde wegen (wat ik op de kaart kan zien). Jeroen vond het park zo mooi dat hij een vreugdedansje maakte.



    Toen we het wel gezien hadden vertrokken we naar Moab. We waren ondertussen best gaar  geworden want het was kwart over 3 en we hadden sinds vanmorgen niks meer normaals gegeten (onderweg een pak koeken) dus nu reden we rechtstreeks naar Moab. Om kwart voor 5 kwamen we aan in ons hotel. Langs ons hotel ligt een Italiaans restaurant en daar zijn we gaan eten. Om half 7 waren we weer op onze kamer en de rest van de avond doen we waar we zin in hebben. Het is nu kwart over 8 en Jeroen ligt al sinds half 8 te slapen en ik ga nog lekker even computeren, hihihi




  • Terug naar boven