Vandaag waren we al om 7 uur wakker door gebonk van de bovenburen . Het is erg gehorig in de lodge waar we slapen. We horen alle wc`s doorspoelen om ons heen. Onze wc maakt ook een herrie want ik ben vannacht een keer wakker geworden toen Jeroen de wc doorspoelde. Om 8 uur stonden we eindelijk eens op maar we waren nog moe dus we deden rustig aan. Om 9 uur gingen we ontbijten in het restaurant. Het was een buffet en we hadden veel keus.
Na het eten liepen we terug naar onze kamer en we pakten de spullen die we mee moesten nemen. Het is wel lekker om een keer rond te rijden zonder gesleep met je koffers. We besloten om naar het begin van het park te rijden om een kaart te gaan halen in het visitor center en dan kon ik meteen een stempel gaan halen.
De weg naar de ingang van het park was niet bepaald plezierig. We reden van de berg naar beneden met veel bochten. Toen we na een uur eindelijk op de plaats van bestemming aankwamen waren we wel blij. Het viel ons op dat er ontzettend veel Nederlanders in het park waren. Volgens mij zijn we tijdens deze vakantie hier de meeste Nederlanders tegen gekomen. In het vistor center kregen we bij de parkkrant ook een Nederlands papier mee met informatie, dat was wel leuk.
We bekeken de parkkaart en eigenlijk vonden we alleen the Giant Forest interessant, dus we reden weer terug naar boven. In the Giant forest staan allemaal Sequoia bomen. Dit zijn hele grote en hoge bomen (sommige zijn net zo hoog als het vredesbeeld in New York). Sommige bomen zijn al 2000 jaar oud.
De terugweg was niet zo erg. Ik vind naar beneden rijden veel enger dan naar boven rijden. Onderweg zijn we nog gestopt om een foto te maken van een rotsblok.
Toen we rond 12 uur in het Giant Forest aan kwamen wilden we de weg inrijden waar een Sequoia boom over de weg ligt en waar ze een stuk hebben uitgehold, zodat je er met de auto doorheen kan rijden. Helaas was die weg afgesloten omdat er nog te veel sneeuw lag. Daarom parkeerden we onze wagen bij het museum van de Sequoia`s. Daar is een grote parkeerplaats en van daaruit kun je veel wandelingen maken. We gingen het museum binnen en daar kon je van alles vragen over het park, de bomen en wandelingen. We vroegen of we konden wandelen op die weg waar we in wilden rijden naar de tunnelboom. Dat ging en als we die weg zouden uitlopen dan kwamen we uit bij de Moro rock. Dat was de rots die we eerder deze dag op de foto hadden gezet. De route zou heen & terug, ongeveer 9 km zijn. We besloten om deze weg te gaan wandelen en we zouden wel zien waar we uitkwamen.
Toen we vertrokken vond ik het wel prettig dat er meerde mensen die route gingen wandelen want nu was ik minder bang om een beer tegen te komen, hahaha.
Het was een mooie wandeling met vele stops om de mega bomen te fotograferen. We wilden ook de tunnelboom fotograferen maar die was helemaal ondergesneeuwd.
Na een tijdje wandelen kwamen we bij het eindpunt, de Moro rock. Je kan via 400 trapjes boven op de rots gaan staan. Maar bij het eerste weidse uitzicht ben ik snel weer naar beneden gelopen. Ik heb gewoon hoogtevrees denk ik. Jeroen is helemaal tot de top gelopen. Hij zei dat het heel mooi was maar dat het goed was dat ik weer terug naar beneden ben gegaan want hoe hoger je ging hoe enger de paadjes werden.
Ondertussen bleef ik beneden wachten en ik raakte in gesprek met een Amerikaanse vrouw. Ze hield veel van wandelen maar ze was ook geen held op grote hoogtes.
Vrij snel was Jeroen weer terug en we begonnen aan de wandeling terug naar de wagen. We besloten ook nog even naar de bomen te lopen waar we de vorige keer een mooie foto van Jeroen hebben gemaakt. We moesten wel een stukje door de sneeuw ploeteren maar die 3 bomen hebben we gevonden!
Na wat foto`s te hebben gemaakt vertrokken we nu echt terug naar de auto. Rond half 3 waren we bij de wagen en we besloten om meteen terug te rijden naar ons hotel, wat in de buurt ligt. De General Sherman tree (is het grootste boom in massa, niet in hoogte) doen we morgen wel, voordat we naar Yosemite National Park rijden. We waren echt moe van het wandelen.
Toen we bij ons hotel waren wilden we een hapje gaan eten maar het restaurant ging pas om 5 uur open voor het avondeten. We reserveerden voor 5 uur en we doken het winkeltje in wat bij de lobby is. Daar kochten we Twixen, M&M`s en kitkat omdat we honger hadden. We liepen terug naar onze kamer waar we dat allemaal gingen opeten en toen gingen we wat relaxen totdat we konden gaan eten.
Iets voor 5 uur vertrokken we weer naar het restaurant en we waren de eersten. Na het eten gingen we nog even in de lobby op internet om een verslag te plaatsen en daarna vertrokken we weer naar onze kamer. Gelukkig was het licht en dan vind ik het minder eng om door de bossen te lopen met al die beren.
Sinds half 7 zitten we op de kamer wat te lezen, tv te kijken en een verslag te schrijven. We gaan vroeg slapen denk ik.....
Terug naar boven
