Even in het kort waarom The Wave zo speciaal is. Het is een klein gedeelte in een rotslandschap waar hele mooie golven in gevormd zijn. Dit is heel kwetsbaar dus de BML heeft besloten om er per dag maar 20 mensen toe te laten zodat het niet te erg beschadigd word. Je kan je 4 maanden van te voren inschrijven op internet. En er worden dan elke eerste dag van de maand, 10 mensen ingeloot. Wij deden dit jaar voor de tweede keer mee met die loterij en we waren ingeloot voor 10 mei. Er deden die dag zo'n 350 mensen mee aan die loterij dus we hebben superveel geluk gehad! Je kan ook nog een dag van te voren, ter plaatse meedoen aan de loterij. Dan worden de andere 10 loten verloot.
Wil je meer weten over The wave klik dan hier: Ontdek-Amerika
We vertrokken dus rond kwart voor 7 richting The wave. De ranger had gisteren verteld dat de eerste klim het zwaartse was maar wij vonden dat helemaal niet zo zwaar. Als dat het ergste was dan werd de wandeling voor ons makkelijk. De wandeling was ook helemaal niet moeilijk. Ik had 2 wandelstokken dus als het wat steiler werd dan had ik genoeg steun. De fotoroute op de routekaart was ook goed te volgen, we hadden lekker weer dus het is heel goed gegaan.
Het laatste stukje was wel effe zwaar omdat het heel steil omhoog ging. Iets voor 9 uur kwamen we de Wave binnengelopen. Ik kan jullie zeggen dat het echt heel mooi is. Het is echt een natuurwonder. Die golven zijn echt mooi je wilt op elke hoek wel een foto maken.
Er waren al 3 mensen in The Wave en we zagen nergens een permit op hun rugzak, terwijl dat wel zo moest. Of ze daar illegaal waren dat weet ik dus niet. We konden wel gewoon foto's maken zonder dat die mensen in de weg stonden, dat vonden we wel fijn.
Na zo' n 20 minuten maakten we aanstalten om weer naar de auto te wandelen. Jeroen wou nog een mooie Wave foto van hem in de lucht hebben maar steeds als hij tegen de zijkant van The Wave op rende om daarna in de lucht te springen, klikte het fototostel of te laat of te vroeg. Het leek wel een serie van Jackass en bij de derde poging verzwikte hij zijn voet een beetje. Eigenlijk moeten we niet zo stunten in The Wave omdat het al zo'n zwak gesteente is. Maar we hebben niks beschadigd, alleen Jeroen zijn voet.
Daarna vertrokken we echt. We hadden de route goed in ons geheugen gegrift dus dat ging helemaal goedkomen. Onderweg zijn we nog een paar mensen tegengekomen. 1 stel had geen permit op de rugzak en de andere 2 groepjes wel. met iedereen die we tegenkwamen hebben we even een praatje gemaakt en we konden die mensen de weg wijzen.
Aan het einde van de wandeling over de rotsen wisten we het even niet meer, maar we zijn niet verkeerd gelopen. Het was ondertussen wel warmer geworden, we waren blij dat we heel vroeg vetrokken waren want dat wandeld wel een stuk fijner als het niet te warm is!
Toen we bijna bij de auto waren liep ons een stelletje met een baby voorbij, het meisje keek naar m'n rugzak en zag m'n permit hagen. Ze hield ons aan en vroeg of we naar The Wave geweest waren. We zeiden ja. Toen vroeg ze of ze m'n permit mocht hebben en daar heb ik nee op gezegt. Ze liepen snel weer verder. Wat denken ze wel niet. De permit staat op mijn naam. Als ze worden aangehouden dan krijg ik misschien ook wel een boete. En wij hebben er voor betaald.
Om 11 uur waren we bij de auto en we hadden wel wat last van onze voeten maar uitgeput waren we niet. We vonden de wandeling reuze meevallen en niet moeilijk. Ik denk niet dat we die wandeling nog eens ooit gaan maken maar we zijn blij dat we The wave hebben gezien. En als je ooit daar in de buurt bent in je vakantie ofzo, dan moet je zeker proberen om een permit te bemachtigen want het is echt de moeite waard om een keer gezien te hebben!
Rond half 12 reden we richting las Vegas. We hebben halverwege nog een keer gegeten bij Applebees in Utah en helaas kwam de manager vragen of alles naar wens was (als hij niet was langsgeweest, dan kregen we 10 dollar korting voor de volgende keer).
Rond 5 uur kwamen we aan bij het Venetian hotel in Las Vegas. We hebben een supermooie hotelsuite met zithoek en een grote badkamer. We hebben 3 tv's, zelfs eentje in de badkamer.
We zijn deze avond nog naar Freemont street geweest omdat ze daar op het dak een voorstellig hadden van The Doors. In die straat hebben ze een soort dak gemaakt en daar kunnen ze films enzo op afspelen. Dat dak is heel lang en groot, dus dat is wel gaaf. Wil je presies weten wat het is dan kun je dat hier vinden: Fremont street
Toen we op Freemont street rondliepen vonden we het maar een achterbuurt. Op de las Vegas strip is het veel gezelliger. Dus toen iets na 9 uur de voorstelling van The Doors was afgelopen, vertrokken we snel weer naar ons hotel. Daar zijn we nu en Jeroen ligt al in dromenland. Ik ga ook zo slapen.
We kijken zeer tevreden terug op vandaag, we hebben The wave eindelijk een keer gezien!
